Девори пайванди занҷираи муваққатӣ метавонад зуд ва осон насб карда шавад. Ҷудокунии муваққатӣ, тақсимоти муваққатӣ ва ҳалқаҳои муваққатӣ маҳсулотест, ки чандирии зиёд доранд. Асосан ҷузъҳои ҷудошавандаро қабул мекунанд, то қисмати асосии пардаи деворро бо пойгоҳ ё сутуни муҳофизатӣ бидуни кандани замин ё гузоштани таҳкурсӣ ба замин пайваст кунанд ва ҳангоми зарурати талабот онҳоро метавон ба осонӣ ҷудо ва насб кард. Хусусиятҳои асосии сохторӣ: Меш нисбатан хурд аст, иҷрои бехатарии пойгоҳ қавӣ аст, намуди зоҳирӣ зебо аст ва мумкин аст мувофиқи ниёзҳои муштариён фармоиш дода шавад.